De Herberg

Dit mens-zijn is een soort herberg
Elke morgen weer een nieuw bezoek
Een vreugde, een depressie, een benauwdheid

Een flits van inzicht komt
Als een onverwachte gast

Verwelkom ze, ontvang ze allemaal gastvrij
Zelfs als er een menigte verdriet binnenkomt,
Die met geweld
Je hele huisraad kort en klein slaat

Behandel dan toch elke gast met eerbied
Misschien dat hij je huis ontruimt,
Om plaats te maken voor extase

De donkere gedachte, schaamte, het venijn,
Ontvang ze bij de voordeur met een brede grijns
En vraag ze om er bij te komen zitten

Wees blij met iedereen die langskomt
De hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
Om jou als raadgever te dienen


Rumi